Het raadsel van de verdwenen ui
12 september 2022 - Sentani, Indonesië
12 september
Na een prima nachtrust eerst maar eens verkennen hoe we terug kunnen lopen naar het vliegveld. Volgens Google Maps slechts een km. Wij doen er wat langer over, maar weten het goed te vinden. Ter plekke gaan we bij een kantoor langs van de maatschappij waarmee we over een paar dagen vliegen van Merauke naar Senggo met de vraag hoe we onze bagage kunnen boeken. Op onze tickets staat nl. dat we geen bagage hebben, dat konden we bij het online boeken in Nederland niet aanvinken. Duidelijk werd dat de maatschappij die ons heen brengt geen kosten rekent, de zustermaatschappij die ons terugvliegt wel. We konden onze koffer wel alvast brengen, dan zouden zij zorgen voor transport van Yajapura naar Merauke. Dat leek ons geen goed plan.... We wagen het erop dat 'alles sal regkom'.
Op de terugweg boodschappen gedaan, zoals brood, jam, heerlijk fruit (o.a. papaja) en groente, o.a. een ui voor door de rijst ...
Na de lunch een tukkie gedaan op de airco gekoelde slaapkamer en toen, weer te voet, op naar het politiebureau. Want behalve een 'visum on arrival' met een geldigheidsduur van 30 dagen is ook een reisbrief voor het binnenland nodig. Het politiebureau was gauw gevonden. We werden keurig op een bank gedeponeerd met tegenover ons iemand met de vriendelijke vraag wat we wilden. Snel werd duidelijk dat we aan het verkeerde adres waren. Nadat tevergeefs getracht was uit te leggen waar we wel moesten zijn kregen we het aanbod dat we erheen werden gebracht op de motor, één voor één. Eerst Simone achterop, als een speer ervandoor. Na 10 minuten weer terug met de boodschap dat een reisbrief niet nodig was. Als we in Merauke zijn even melden en alles komt voor elkaar...
Daarna lekker op de veranda koffiedrinken en een poosje lezen. En toen bleek dat de benodigde ui voor door de rijst samen met andere groenten in geen velden of wegen meer te vinden was. Alles afgezocht, maar nergens . En dan blijkt maar weer hoe handig het is als je toch wat spul uit Nederland bij je hebt. Geen mud aardappels zoals vroeger mee op vakantie, maar wél zakjes met nasikruiden. Al met al smaakte het voortreffelijk.
Tussen de bedrijven door hoor ik veel verhalen van Simone over haar belevenissen indertijd en verschil tussen toen en nu. Een groot verschil met toen is wel de enorme toename van verkeer en zwerfvuil. Wordt vast vervolgd.
Maar waar de ui is gebleven zal wel altijd een raadsel blijven.
beetje jaloersmakend voor ons natuurlijk....
en fijn dat je zus de taal nog enigszins machtig is!
veel plezier!
Het doet me goed en er komen herinneringen. Een voorspoedige reis verder. Ik volg met aandacht.
En goed dat jullie deze paar dagen hebben zo hebben gepland, zeker om te acclimatiseren.
En wat bij te slapen.
Goed hé die nassikruiden, was toch maar een goed idee.
Zondagochtend hoorde ik hier in Nederland op de radio dat er een grote aardbeving was geweest bij Papua Nieuw Guinea. De schrik sloeg me om het hart. Hebben jullie er nog iets van gemerkt?
Hoe dan ook: kom even lekker bij en hopelijk dan voorspoedig verder reizen.
Handig hè, dat Simone zo goed alles weet te regelen met de taal!👍🏼
Wat mooi dat je ook deze reis kan en mag maken
God is bij je, in àlles
Liefs Alies
goed idee om wat nassikruiden mee te nemen ... vast Thea haar idee haha