De Vries en andere perikelen

11 september

Het deel van Djakarta naar Yajapura/Sentani vlogen we met Garuda Indonesia. Wat schetst onze verbazing dat ik, toen we in het vliegtuig in het gangpad op weg naar de ons toegewezen stoelen werd begroet door een steward met 'dag meneer de Vries' . Ben je dan nergens meer anoniem en overal bekend als de bonte hond? We werden snel uit de droom geholpen: Simone had bij  het boeken aangegeven dat we vegetarisch wilden eten, nou jah ...  En de steward had stoelnummer in zijn hoofd netjes gekoppeld aan vegetarisch en De Vries.   Wat we een paar uur later kregen  opgediend was overigens aardig in te nemen.

Na het uitchecken in Sentani op zoek naar het hotel. Eerst gedacht te gaan lopen maar , na diverse afdingpogingen van Simone, waarvan de laatste redelijk succesvol was, toch maar een taxi genomen. Tjonge wat kan die meid rap en vloeiend Indonesisch praten, als de dag van gisteren. De chauffeur kon het adres erg slecht vinden. Hij reed een stoere MPV, maar had geen TomTom. Of dat überhaupt helpt weet ik niet, straten zijn niet voorzien van huisnummers geloof ik. Na een keer of 4 rondgevraagd te hebben eindelijk in het guesthouse. Een sterk verwaarloosd, maar van alle benodigdheden voorziene ( zelfs airco op de slaapkamer) voormalig koloniale woning denken we. Zou mooi zijn als de muren konden praten.  In het gastenboek prijken namen van o.a. Johannes Veldhuizen, Henk Venema en Jaap Groen....  Een fijne gastvrouw!

Na een douche en een paar uur slapen lekker even bijkomen op de veranda...     Daarna, terwijl het nog net licht was, lopend richting een eethuisje dat Simone van vroeger kende. Onlangs onherkenbaar en sfeerloos verbouwd .    Maar de nasi goreng was lekker .                Terug in het donker, en Jan zou Jan niet zijn als we het in één keer goed deden.    Maar gelukkig viel het mee: een paar Papua kindjes wisten al snel waar we heen moesten. Ter afscheid hen een hand gegeven en dat vonden ze heel grappig aan hun gegiechel te merken. Dat kunnen zelfs Papua mannen erg goed weet Simone te vertellen.

Inmiddels 9 uur 's avonds, bedtijd deze keer.