Van Merauke via Yajapura naar Wamena

21 september

We staan om 5.15 uur  op, maken ons reisvaardig en staan  om  half 7 bij de weg te wachten op een taxi. Dat gaat allemaal voorspoedig en tegen 7 uur zijn we op het vliegveld zoals het behoort. Ook veiligheidscontroles en inchecken, gelijk met bagage transit van Yajapura naar Wamena, geeft geen enkel probleem. Zou alles dan toch volgens schema verlopen? Simone kan het zich bijna niet voorstellen 😀. Toch is het, afgezien van lange wachttijden, vooral in Yajapura, wel het geval. Met name de vlucht naar Wamena is prachtig: spectaculaire wolken partijen en tegen de tijd dat we Wamena naderen de bergen, met als we ons niet vergissen hier en daar sneeuw.    In Nederland had ik me nog nooit gerealiseerd dat er van ongeveer oost naar west midden op Papua een bergrug ligt met toppen tot 4000 meter. Op het vliegveld van Sentani viel het al op dat men meer kleren draagt..                Vanuit het vliegtuig zijn ook goed de akkers en tuinderijen in de Baliemvallei, waarin Wamena ligt, te zien. 

 Na het uitchecken besluiten we te gaan lopen naar de compound van de MAF, waar we een week kunnen verblijven in een guesthouse, zoals vanuit Nederland geregeld. Maar dat valt nog niet mee. We komen aan bij het kantoor van de MAF, maar dat is niet de compound blijkt.  Ik heb een dommigheid begaan: vergeten dat ik een plattegrondje had toegemaild gekregen een paar maanden geleden toen we reserveerden. Gelukkig helpt een bereidwillige dame ons en brengt ons naar de compound een aantal kms verderop. Zo krijgt Simone toch nog een heel klein beetje gelijk; niet echt te vergelijken met situaties die zij meemaakte en waar vluchten werden vervroegd of verlaat met alle nare gevolgen van dien.

De compound is naar Amerikaanse snit ingericht: mooie huizen met goed onderhouden tuinen. Maar wat comfort komt de piloten die erg gevaarlijk werk doen door vaak op zicht door de passen tussen de bergen door vliegen ook wel toe. Over de bergen heen kan niet met hun kleine vliegtuigen ivm het lage  zuurstofgehalte.                                             We gaan naar de markt en een supermarkt voor wat boodschappen.  Op de markt een keur aan groenten en fruit! Wat een enorm verschil met Tiau waar de mensen grotendeels leven op sago, rijst, vis en soms een beetje groente. De berg Papua's eten duidelijk gezonder, wat zelfs zichtbaar is aan hun fysieke gestel. De prijzen in de supermarkt zijn relatief hoog, vooral veroorzaakt doordat alles moet worden ingevlogen.                                                Een eerste kennismaking maken we met een echtpaar dat   buiten de compound woont maar hier een tweede verblijf heeft. Zijn vader was MAF piloot en is meer dan 40 jaar geleden verongelukt. Datzelfde geldt ook voor de eerste man van de vrouw.   

Nadat we , jaja, aardappelen met bloemkool en een soort met uitjes gebakken met lunchionmeat hebben gegeten met als toetje stukken overheerlijke papaja, gaan we eens even lekker douchen.                                              Dan komen onze gastvrouw Harriette  en haar man Willem Jonkers , mecanicien en piloot, nog even buurten. Uiteraard gaat het gesprek al snel over MAF-toen en MAF-nu. Om 9 uur geeft Willem aan te gaan slapen. Morgen is het weer vroeg dag: bij voorkeur wordt er vroeg gevlogen.  We geven hen onze kadootjes uit Nederland mee: ketchup voor Willem, stroopwafels voor hun kinderen en zakjes kruidemelange voor Harriette.    En dan gaan ook wij slapen. Vroeg opstaan hoeft morgen nu eens niet.

22 september

We starten de dag met koffie, lekker geroosterd brood en een flink stuk papaja. Buiten is het voor zelfs Wamenase begrippen nog fris. Maar geen nood: we hebben vesten e.d. bij ons.  Dan gaan we ons eerst vermaken met huishoudelijke klusjes: (af) wassen, zakken vol. Verder zien we wat de dag ons brengt, iig melden bij de politie en een paar boodschappen.