Zondag in Tiau

18 september 2022 - Tiau, Indonesië

18 september

Na een nacht met opnieuw veel regen , maar wel met wat meer slaap, rond 6 uur weer op. Het is inmiddels droog, dus we kunnen op het terras ontbijten : er wordt een bordje sago gebracht en een  thermoskan warm water, zodat we koffie kunnen maken. Tot onze verrassing komt goeroe Elisabeth langs met een schaaltje gekookte eieren. Heerlijk! 

Na het ontbijt maken we ons klaar voor de kerk. Rond half 7 wordt een eerste bel geluid. om aan te geven dat de mensen zich moeten gaan wassen. Om 8 uur de tweede met de oproep om naar de kerk te komen. Inmiddels zijn vanuit de bivaks in de omgeving een aantal bootjes aangemeerd. In deze bivaks verblijft men soms weken, zelfs maanden lang, bij hun tuintjes.                  De kerk raakt goed gevuld! Ook met enkele honden die rustig hun pootje lichten tegen de preekstoel 😃.              De gemeente zelf telt meer dan 900 leden.  Bapa Silas, de evangelist die ook in ons onderkomen slaapt deze dagen, leidt de dienst: mededelingen, gebed, 10 geboden, lezen uit Hosea 13, tussendoor enkele psalmen/liederen en preek. Volgens Simone een mooi, bemoedigend verhaal.  Daarna is het de beurt aan ons .                                                Mij is verzocht of ik voorbede wil doen ivm verkoudheid en griep, dat in deze periode veel voorkomt. Het is idd een geblaf van je helehola in de kerk.( Corona kwam overigens niet voor werd gezegd. Men heeft de kampong helemaal afgesloten gehad).  Eerst bedank ik voor de hartelijke ontvangst, vertel aan de hand van psalm 23 iets over een herder die overal ter wereld voor zijn schapen wil zorgen. Daarna geef ik de psalmboeken die we meegenomen hebben en zingen we de psalm zo goed mogelijk. Tenslotte spreek ik een gebed uit. Mooi, en zelfs voor mij emotioneel om te doen. Simone vertaalde uiteraard alles.               Daarna wordt uitvoerig nagepraat en worden de nodige foto's gemaakt.  Inmiddels is een man in vol, nou ja bijna, origineel ornaat verschenen. Ik vraag naar de betekenis van de hoefijzervormige versiering onder zijn neus. Dit, uit een tand van een wild varken vervaardigd versiersel begrijp ik, is een teken van kracht. Als je iemand gedood hebt buiten je stam ben je in staat om je eigen mensen te beschermen. Zijn hoofddeksel is vervaardigd uit de huid van een couscous. Omdat hij merkt dat ik geïnteresseerd ben gaat hij een stapje verder: hij legt zijn hand op mijn kruis, geeft aan dat ik een gordel om moet en ik begrijp dat hij bedoelt dat er een peniskoker hoort ipv de broek die hij draagt. Hilariteit alom. Tijdens grote feesten wordt dit nog gedaan .    

Na de koffie doen we een rondje Teiau. Dit ligt tegen Tiau aan, is eigenlijk hetzelfde dorp, maar heeft eigen bestuur. Ook hier ontmoet Simone veel oude bekenden. Op een gegeven moment ziet ze een hond waarvan ze zegt dat dit een nakomeling van haar hond destijds moet zijn. De meest bijzondere ontmoeting hier is met een vrouw die haar schouder ontbloot en een litteken laat zien. Daar was een pijl ingeschoten die Simone heeft verwijderd en de wond dichtgenaaid. Nog steeds dankbaar!

Als we terugkomen gaan we eerst even slapen, want we eten wat later wordt gezegd. Om drie uur kunnen we aan tafel bij Simson. Daar blijkt ook het districtshoofd die tijdelijk als hoofd van Tiau fungeert aanwezig. Ik zie dat hij links is, omdat hij die gebruikt tijdens het eten. Dat verbaast me want me is nadrukkelijk aangegeven de rechterhand te gebruiken omdat de linker bij toiletgang wordt gebruikt. Zelf heb ik, linkshandig als ik ben, steeds keurig de rechterhand gebruikt. Nu blijkt dat tijdens het werk, en eten is werken, ook de linker gebruikt mag worden. Gelukkig maar ..                          Na het eten wil hij graag weten hoe Simone staat tegenover nieuwbouw van de kerk. De regering die hij vertegenwoordigt heeft nl. geld beschikbaar gesteld voor een nieuw gebouw. Simone gaf na de dienst vanmorgen aan het jammer te vinden als het oude gebouw dat zij gebouwd heeft zien worden afgebroken wordt.  Simone antwoordt dat dit slechts haar privemening is en dat ze niet meer een organisatie vertegenwoordigt. Hij is zichtbaar opgelucht. 

Aan het einde van de middag gaan we nog even "borrelen" bij  ibu Goeroe Elisabeth: een lekkere fles water en door haar gemaakte koekjes van o.a. kokosnoot.                                                       Rond 6 uur wordt het donker en gaan we naar huis. Na een poosje lopen we nog even naar buiten om de sterrenhemel te bewonderen.                Als we weer binnen zijn komt iemand een paar kaarsen brengen want er is geen elektriciteit vanavond. Vervolgens komen enkele gitaristen binnen en worden prachtige liederen gezongen en gespeeld. Hoe mooi wil je het hebben.

Een fantastische laatste dag en avond in Tiau. Morgen terug naar Senggo

Foto’s

12 Reacties

  1. Alies:
    18 september 2022
    Wat een indrukken, wat een belevenissen. De zegen, kracht en bescherming van God is met jullie!
  2. Thea de Vries:
    18 september 2022
    Geen woorden voor! wat ontroerend om te lezen.
  3. Martha:
    18 september 2022
    Wat een bijzondere reis!
    Nu gaan de verhalen en belevenissen van Simone veel meer voor mij leven!
    Jan, mooi geschreven! Bedankt!
  4. Janny Prins:
    18 september 2022
    Prachtig. Wat geweldig voor Simone, om weer in de gemeente van Tiau een dienst mee te beleven. Zal wel heel emotioneel zijn geweest.
    Alle goeds!!!
  5. Harma:
    18 september 2022
    Wat een bijzondere ervaringen.
  6. Rob en Didy:
    18 september 2022
    We worden er stil van.
  7. Anneke stroetinga:
    18 september 2022
    Wat mooi, bedankt Jan voor je mooie verslagen.
  8. Jaap Groen:
    18 september 2022
    Prachtig Simone!
  9. Jan De Vries:
    18 september 2022
    Heel goed gehad in Tiau. Tip voor jullie..wij sliepen in het regeringskantoor. Prima. Wel slapen op beton. Iets van een dikker matje/opblaas meenemen zal je beter doen slapen dan onze brakke nachten. Groet
  10. Jan-Jelte:
    18 september 2022
    Geweldig!
  11. Jannie Velvis.:
    19 september 2022
    Heel bijzonder, dat jullie een zondagsdienst mee mochten meemaken . Prachtig. Met de houten versieringen van Awa . Nog steeds daar.
  12. Jouk en Mies:
    21 september 2022
    Simone en Jan, We zijn ontroerd en dankbaar!!
    Gods werk gaat wonderlijk door!