Middenstand en waterval

26 september.                                                                                                                            We verbazen ons elke keer over het enorme aantal winkeltjes en kiosken in zo ongeveer elke straat waar je langs komt: rijen aaneengeschakelde, vaak blauwgekleurde klokgevelachtige volgestouwde ruimtes. Dat al die mensen daar een bestaan in kunnen vinden is ons een raadsel. Faillissementen moeten welhaast aan de orde van de dag zijn, of ze kennen dat fenomeen hier niet. In elk geval besluiten wij de plaatselijke middenstand maar eens flink te spekken. Je kunt tenslotte niet helemaal met lege handen weer thuiskomen.          Na het ontbijt gaan we er op uit.                Er is ons een winkel aanbevolen dat we zonder al te veel moeite lopend kunnen vinden.  Mooi om te zien hoe een van de winkeliers ter plekke, zittend op de grond, kunstig handmade artikelen vervaardigt.  We kunnen er te kust en te keur en slagen wonderwel. Nu maar hopen dat het thuisfront dat ook vindt. 

 Na de lunch en de broodnodige siësta gaan we weer op stap.                                   Opnieuw hebben we met Freddy afgesproken. We willen naar de Napua waterval. Simone is hier vroeger met vrienden Hilde, Arthur en Anna geweest en zou het graag nog eens zien. Het is zowel bij Freddy als anderen op de compound niet bekend. De  taxichauffeur die we charteren,  na weer op de motor naar een grote weg gereden te zijn, komt van Sulawesi, een alleraardigste man, die heel voorzichtig rijdt. De weg erheen is  prachtig met mooie vergezichten naar de bergen. De waterval zelf en omgeving zijn sprookjesachtig. Mooi zonlicht en schitterende natuur. Er hangen diverse waarschuwingsborden waarvan de ene volgens Freddy aangeeft dat 'intieme omgang' verboden is als er geen sprake is van een vaste, stabiele relatie. Weten we dat ook weer.

Als we rond vijf uur terug zijn moeten we nog even wat geld pinnen voor de dag van morgen en boodschappen doen. De eerste bank waar we het proberen accepteert onze maestro passen niet. Hadden we kunnen zien als we beter hadden gekeken. Een welwillende security wijst ons de weg naar een andere en die accepteert ze wel gelukkig. Inmiddels wordt het schemerig en dat vinden we niet echt fijn. Toch lukt het om nog even wortels te kopen  op de markt voor de hutspot. Het brood in de supermarkt is helaas op. Dat zien we dan morgen wel weer .

Na de hutspot, smaakvol aangemaakt met bouillon poeder, hebben we nog een rustig leesuur en gaan om half 10 weer naar bed.